Beste Bas,
Aangezien ik jouw email adres, telefoonnummer of facebookaccount niet weet, stuur ik je hierbij op deze wijze maar een berichtje.
Het is nu 2 weken geleden dat ik maandagavond, uurtje of half tien, door jou op de Loosduinsekade werd gevraagd te stoppen. Je stond daar met je telefoon in je hand een beetje paniekerig en duidelijk niet op je plaats… Een wat warrig verhaal volgde waaruit in ieder geval duidelijk werd dat je naar Bergen op Zoom terug moest, je pinpas het niet deed, de politie je niet kon helpen en je niemand kende in Den Haag die je zou kunnen helpen.
Ik had met je te doen. Je zag er inmiddels redelijk verkleumd uit, vertelde dat al velen je hadden laten staan toen duidelijk werd dat je geld nodig had voor een treinkaartje en al had ik zelf net nog een biertje gedronken, jij zag er niet uit dat drinken je dagbesteding vormde.
Een lang verhaal kort, ik gaf je twintig euro te leen samen met mijn visitekaartje zodat je contact met me kon opnemen om het geld weer vanuit je veilige Bergen op Zoom weer terug te storten. Je dank was al hartelijk en natuurlijk voelde ik me stiekem best goed om eens een keer een totaal vreemde blind te vertrouwen. Want zeg nou zelf, hoevaak kom je in zo’n positie?
Vervolgens begon het te knagen… Zou ik iedereen het geld gegeven hebben en belangrijker, mijn blinde vertrouwen. Waarschijnlijk niet… Pijnlijk, heb ik dan zoveel vooroordelen.
Een tweede golf van twijfel kwam toen ik ook woensdag nog niets van je gehoord had…. Is mijn geld direct de Haagse horeca ingepompt? (noot: grote kans dat dat toch was gebeurd..). Nu ik twee weken laten nog niets van je hebt gehoord zijn er een aantal scenario’s mogelijk. 1) de eerder genoemde horecavariant, 2) je moest wel naar Bergen op Zoom maar besloot de volgende dat dat aangezien ik geen gegevens van jou heb dat ik je dus toch niet zou kunnen vinden, of 3) je bent mijn kaartje verloren…
Ik hoop dat je echt naar Bergen op Zoom moest en sterker nog, ik hoop dat je goed bent aangekomen. Belangrijker, ik zou het volgende keer toch weer doen.
Iemand blind kunnen vertrouwen is namelijk het mooiste dat je iemand kunt geven.
