Slechts 1 maal gingen de sirenes op het dak van “mijn” politie auto even aan tijdens de late dienst op zaterdagmiddag en avond. Geen spannende achtervolgingen met kogels die om je oren vliegen dus. Gelukkig maar.
Zaterdag 4 mei meldde ik mij om 3 uur bij het politiebureau van de wijk Segbroek aan de Fahrenheitstraat in Den Haag in het kader van het Burgers in Blauw project. Het idee: door het meelopen van een dienst krijgt de burger een beter beeld van het dagelijkse politiewerk. En dat is dankzij het late dienst team goed gelukt!
Omdat de wagen waarmee ik op pad zou gaan al naar een melding was had ik ruim de tijd om met de wachtcommandant te praten over de organisatie, de issues in Segbroek en natuurlijk de samenwerking met de lokale en landelijk politiek. Ook de nieuwe politie uniformen kwamen ter sprake. Ik vond ze er nogal para-militaristisch uitzien maar ben inmiddels overtuigd van de noodzaak van een nieuw uniform. Een stuk beweeglijker dus praktischer dan de huidige pantalon en het straalt een stuk “don’t mess with me” mentaliteit uit. Helaas erg nodig in de strijd tegen criminaliteit, verhuftering en respectloze benadering van agenten.
Eenmaal in de auto merkte ik al snel dat de blik van een agent nogal afwijkt van een gewone burger. Getraind om dagelijkse straatbeelden razendsnel in te kunnen schatten scanden zij de voorbijgangers op straat en in voorbijkomende auto’s. En dat alles terwijl ze mij honderduit vertelden over illegale massagesalons en bordelen, drugshandel, diefstal en inbraken. Helemaal onder de indruk raakte ik van de expertise van deze mannen toen wij aankwamen in huis waarin net iemand was vertrokken die bij het weggaan had geschreeuwd zichzelf wat aan te gaan doen. Terwijl de ene agent de partner troostte, kalmeerde en wijze raad gaf voor de toekomst sprak de collega over de telefoon met de hevig geëmotioneerde persoon en wist hem te overtuigen zich door een ander team te laten meenemen naar het bureau waar hij, met behulp van snel opgetrommelde hulpverleners, een start kon maken met een hulpverlenerstraject.
Geen spannende achtervolgingen door de straten van de Valkenbos, geen schietpartij in de bomenbuurt of een overval in Weimarstraat dus deze dienst maar daarmee kreeg ik waarschijnlijk wel een veel beter beeld van het algemene politiewerk en de problemen achter de voordeuren van Segbroek. Om 23.00 zat de dienst erop en kon ik met een hoofd vol met nieuwe informatie over de stad terug naar huis. Deze informatie die mij goed van pas komt mocht ik volgende jaar gekozen worden in de Gemeenteraad. Voor die tijd ga ik zeker nog op de uitnodiging van “mijn” agenten in om ook een nachtdienst mee te draaien. Het Burgers in Blauw project vinden ook zij een mooie manier om meer begrip voor de omstandigheden waarin zij werken te kweken. Onder burgers maar ook onder politici (to be) bovendien schijnt het ook goed te zijn voor mijn kennis van vloeken in het Pools, Bulgaars, Hongaars en Marokkaans te zijn…
Terwijl ik dit stukje tik zijn de mannen met wie ik gisteren tot 23 uur werkte alweer druk in de weer. Zij mochten zich alweer om 8.30 melden voor een nieuwe dienst. Voor onze veiligheid.
Ik wil hierbij nogmaals iedereen van bureau Segbroek bedanken voor hun tijd en moeite om mij een dienst mee te laten lopen, al mijn vragen te beantwoorden en mijn verdere gewauwel te tolereren… Vooral B&B met wie ik op de wagen mocht meerijden, Bedankt en tot de volgende keer op de nachtshift!
Zelf ook eens meekijken met de politie? Neem dan contact op met jouw wijkbureau of vul dit formulier in: http://www.politie.nl/nieuws/2012/november/30/06-een-dag-mee-met-de-politie.html