“Zonder transport staat alles stil”. Aan die spreuk moest ik deze zomer tijdens een vakantie in de Alpen denken toen wij voor de tweede maal naar een op de kaart aangegeven (ski) lift reden. Met nadruk op “op de kaart aangegeven” want aangekomen op het parkeerterrein bij die liften zagen we bij één gebied het bordje : Ab 2013 ausser betrieb en bij de tweede lift was inmiddels een dergelijk bordje met de rest van de lift al gesloopt.
Omdat wij al een stevige wandeling vanaf het dal naar de top en terug hadden gemaakt zochten we voornamelijk wandelgebieden die met een stoeltjeslift bereikbaar waren. Boven op de berg, uitkijkend op het woeste Alpine landschap is het immers leuker lopen dan eerst urenlang door een bos steil omhoog klauteren.
We trokken dan ook verder nadat de bergliften van Verditz in Karinthië (het waren oorspronkelijk drie op elkaar aansluitende liften) ons niet naar boven zouden brengen naar een volgend gebied. Op de weg naar het dal terug vanaf de plek waar de derde lift ons naar de top had moeten brengen, had ik de tijd om beter te kijken naar de huizen, pensions, hotels en restaurants die we op deze berghelling tegenkwamen.
Ze stonden allemaal leeg… Midden in het hoogseizoen. Economisch was Verditz volledig ingestort sinds het bedrijf dat de liften uitbaatte in mei 2012 besloten had te stoppen. De gevolgen waren desastreus zoals hier bericht wordt in de lokale Kleine Zeitung.
Verditz is niet het enige gebied waar de liften stil hangen of al zijn gesloopt. Gebouwd in de jaren 60/70 toen er nog geen grote skigebieden waren waren dit aantrekkelijk wintersportdorpjes met een aantal pistes. Toen de grote en hogere gebieden zich verder gingen ontwikkelen kwam de druk op de kleine plaatsten. Onderhoud aan de liften werd uiteraard nog gepleegd maar investeringen om de liften te vernieuwen bleven achterwege. En dan komt het moment dat de keuringsautoriteit of de uitbater zelf, de stekker eruit trekt. Met de lift komt vervolgens ook het toerisme tot een einde wat tot sluiting van de pensions en restaurants leidt. Personeel verliest daar hun baan en trekt weg uit het dorp. Zijn er scholen, kappers, bakkers, winkels ook die verdwijnen rap als de economische motor vast is gelopen.
Uiteraard is Den Haag geen idyllisch Oostenrijks dorpje. Al hangen er aan veel balkons wel geraniums en kon je met een beetje fantasie de besneeuwde duintoppen als ver familielid van de Alpen zien, een echt goede Wiener schnitzel is hier niet te krijgen. Wat wel opgaat voor Den Haag gelijk de bergbahnen in Oostenrijk is dat ook hier geldt: als er niet wordt geïnvesteerd in de stad verdwijnen de winkels, bedrijven, hotels en daarmee de banen.
Een Den Haag zonder tramtunnel kan niemand zich meer voorstellen, de nieuwe Scheveningse boulevard maakt iedereen weer een beetje trots en de nieuwbouw van het Spuiforum zet de Haagse binnenstad weer op de kaart. Deze investeringen leiden als een sneeuwbal tot meer economische activiteit. Met 200 miljoen Euro aan investeringen in de Grote Markt straat laten Marks & Spencer, Primarkt en Zara zien dat ook zij vertrouwen hebben in de economische kracht van deze stad.
Het is allemaal een kwestie van tijdig investeren…
