Over anderhalve week is het zover, we mogen naar de stembus voor het referendum over het Associatieverdrag tussen de Europese Unie en Oekraïne. De campagnes komen helaas aarzelend opgang en mede daardoor “leeft” het referendum nog niet onder de kiezers.
En dat is misschien ook wel logisch. Het verdrag is een nogal droog document wat voornamelijk ziet op het wegnemen van handelsbelemmeringen. Maar er is meer en dat werd me donderdag nog eens duidelijk toen ik samen met mede-raadslid Kim Waanders een delegatie van LGBT activisten ontvingen op het stadhuis in Den Haag.
Deze mannen en vrouwen hebben in hun thuisland de afgelopen jaren een moeizame en moedige strijd hebben gestreden om de positie van LGBT’ers te verbeteren. In het gesprek maakten zij duidelijk dat het referendum in Nederland de gemoederen in Kiev flink bezig houden en de voorpagina’s van de kranten domineren. Zij hebben grote angst dat een Nee uit Nederland de Westerse wind die de afgelopen jaren voorzichtig begon te waaien zal omslaan naar een conservatieve kille oostenwind met alle gevolgen voor LGBT rechten tot gevolg.
En dat is geen loos dreigement. Afgelopen jaar werd in juni door de LGBT organisaties de March of Equality georganiseerd. Conservatieve, nationalistische groepen hadden al gedreigd met geweld tegen de deelnemers en de burgemeester, de voormalig bokskampioen Vitali Klitschko, had vervolgens de organisatie gevraagd of ze de mars niet wilden aflasten. Gelukkig greep de President in en garandeerde de veiligheid van de deelnemers. Niettemin werd het een veldslag…
De trieste conclusie is dat er nog een lange weg te gaan is. En op die weg hebben de mensen in de Oekraïne de steun nodig van ons. En dat kan al heel simpel met een VOOR stem tijdens het referendum op 6 april.
Meer weten over het referendum? Kijk dan eens op deze websites:
Rijksoverheid website
NRC website
D66 website
