Al enige jaren volg ik met zeer veel belangstelling de keuze die in de verschillende Europese steden worden gemaakt om in woonwijken de bewoner/voetganger weer centraal te stellen bij de inrichting van de straten. De komende tijd zal ik een aantal van deze voorbeelden naar voren halen. O.a. Parijs
, Gent
en Oslo
zullen voorbij komen.
Vandaag een stukje over de Superblocks van Barcelona
. Heb je zelf voorbeelden van steden? Laat het me vooral weten.
Barcelona
In de tijd dat alle oude Europese steden uit hun middeleeuwse jasje groeiden besloot met in Barcelona om de nieuwe wijken aan te leggen in een gridstructuur; keurige lange wegen die elkaar na elk blok van woningen kruisen en zo een keurig rechthoekig patroon vormden. Toen ook in Barcelona de auto het straatbeeld ging domineren stonden alle straten in deze gridstructuur vol met auto’s, zowel geparkeerd als rijdend (of stilstaand…). Enkele jaren geleden waren de bewoners en het stadsbestuur het zat. De straten moesten weer plaats bieden aan wandelaars, spelende kinderen, groen en flanerende wijkbewoners.
Per 9 blokken werd het doorgaande verkeer geweerd, alleen over de wegen langs de randen van dit “Superblock” konden auto’s doorrijden, daarbinnen bleef bestemmingsverkeer welkom maar veranderde de straten in een soort woonerf. De auto moet heel langzaam rijden en voetgangers hebben altijd voorrang. Door de doorlopende straten in het superblock te onderbreken maakten ze sluipverkeer onmogelijk. De vrijkomende ruimte werd inderdaad ingericht als parkjes en speeltuinen. 
Natuurlijk was er tegenstand in het begin. Bewoners die graag met de auto overal zonder belemmeringen wilden blijven rijden, ondernemers die omzetverlies vreesden maar zoals vaak bij dit soort projecten verdween de tegenstand nadat de superblocks eenmaal functioneerden. Omdat het weer prettig werd om op straat te lopen kregen winkeliers juist meer klandizie, de sociale samenhang in de buurt verbeterde en de gewonnen ruimte voor groen, spelen en wandelen wogen ruimschoots op tegen de nadelen.
Den Haag
In Den Haag kennen we natuurlijk al een tijd een groot gebied waar de auto te gast is, het stadscentrum. Bijzonder genoeg noemen we dat het VCP gebied, het Verkeer Circulatie Gebied. Een autovrij gebied definieren op basis van de route die auto’s moeten nemen, dat is eigenlijk bijzonder.
Maar waar ook de invoering van het VCP kon rekenen op aanvankelijk tegenstand is het nu ondenkbaar dat de auto’s weer over de Grote Marktstraat zouden kunnen rijden. Nu kunnen we dus verder kijken dan dit gebied. Ook Den Haag is immers in de 19e eeuw net als Barcelona uit laat 16e eeuwse singelgracht gegroeid en zijn de wijken die toen zijn aangelegd natuurlijk nooit gebouwd met massaal autobezit voor ogen…
